* De donkere kamer van Damokles - Willem Frederik Hermans

Ik schrijf dit op 14-11-2012

Wat weet je al over het boek voor je het gaat lezen?
Het boek 'De donkere kamer van Damokles' in voor het eerst uitgegeven in november 1958 en vaak opnieuw uitgegeven. Het boek is geschreven door Willem Frederik Hermans.

In dit boek laat Hermans (nog eens) zien dat de mens tevergeefs probeert om greep op de wereld te krijgen. Ook blijkt dat de zintuigen even onbetrouwbaar zijn als de taal.
De personages zien en horen niet wat er werkelijk aan de hand is. Bovendien raken ze vaak verstrikt in de chaotische werkelijkheid die schuilgaat onder een schijnbare orde.

Het boek gaat over Henri Osewoudt, een sigarenwinkelier in voorschoten. Het speelt zich af tijdens de Duitse bezetting. Als Henri moet kiezen, is het zonder bedenktijd en zijn het lastige of bijna onmogelijke keuzes. Tijdens het lezen, wordt Henri's leven ons leven, en ga je nadenken over welke keuzes je zelf zou maken.

Ik schrijf dit op 10-01-2013

Over Willem Frederik Hermans

Willem Frederik Hermans is geboren op 1 september 1921 in Amsterdam, en hij overleed in Utrecht op 27 april 1995. Hij was een Nederlands fysisch geograaf die vooral bekend is geworden als schrijver.
Hij wordt gerekend tot De Grote Drie, dit zijn de drie belangrijkste naoorlogse Nederlandse auteurs.

Hermans werd geboren in het Diaconessenhuis aan de Overtoom in Amsterdam en hij groeide op in een Amsterdams onderwijzersgezin. Zijn oudere zus Corry werd, vooral door zijn vader, altijd als voorbeeld geplaatst, maar Hermans bleef in haar schaduw staan. Zijn vader zei hem dat hij niets kon, dat hij meer op zijn zus zou moeten lijken en hierdoor haatte hij haar. Zijn zus pleegde op 21-jarige leeftijd, samen met haar neef Piet waarmee ze een geheime relatie had, toen de Duitsers Nederland binnenvielen, zelfmoord. Hermans was toen 18 jaar.
De Tweede Wereldoorlog en de zelfmoord van zijn zus versterkten het beeld dat hij van de wereld had: de wereld is chaotisch.

Deze ervaring en zijn gevoel van achterstelling en miskenning zijn waarschijnlijk een grote invloed geweest op de ontwikkeling van zijn schrijven. Het zijn in ieder geval terugkerende thema’s in zijn werk.

Hermans ging naar het Barlaeus Gymnasium in Amsterdam. Op aandringen van zijn vader koos hij voor een studie sociale geografie, maar een jaar later stapte hij over op fysische geografie. Op 9 april 1943 haalde hij zijn kandidaatsexamen, maar hij weigerde de loyaliteitsverklaring te tekenen en moest hierdoor zijn studie staken.

Hermans trouwde Emmy Meurs, een Mensendieck-therapeute. Samen hadden ze één zoon, Ruprecht Hermans. Hij is geboren op 6 februari 1955.

In 1977 ontving Hermans in Brussel, uit de handen van de Belgische koning Boudewijn, de Prijs der Nederlandse Letteren. Hij zag dit als de belangrijkste en meest eervolle bekroning van zijn werk, vooral, omdat dit ook een blijk van waardering was in België. Als kenner en liefhebber vande Franse taal en cultuur voelde hij zich in het Bourgondische deel van België altijd erg thuis.

Het werk van Hermans kan worden onderverdeeld in:

1.     Realistische romans, verhalen en novellen

2.     Surrealistische romans, verhalen en novellen

3.     Essays en diverse artikelen: vaak sterk polemisch van aard

4.     Wetenschappelijk werk als fysisch geograaf

5.     Vertalingen: onder andere Ludwig Wittgensteins Tractatus Logico - Philosophicus

6.     Poëzie

7.     Toneelwerken

8.     Brieven

Tussen zijn realistisch en surrealistisch proza zit zich een overgangsgebied: in zijn realistisch werk komen soms niet-realistische verschijnselen voor of blijft "de waarheid" onduidelijk. 

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Willem_Frederik_Hermans

Foto collage

De foto links heeft met het thema inspirator te maken, ik zal jullie uitleggen waarom.
Martin Luther King in een grote inspiratiebron voor veel mensen, vooral zijn I Have A Dream-speech is erg beroemd. Daarom heb ik deze foto bij dit thema gekozen, simpelweg omdat Martin Luther King veel mensen een nieuwe kijk op de wereld heeft gegeven, en veel mensen heeft geïnspireerd. 

Wat er op de foto rechts te zien is, is een leica. Osewoudt koopt een leica in het boek omdat de foto's die hij moest ontwikkelen mislukt waren, nu gaat hij zelf nieuwe foto's maken.

Op deze foto zie je een donkere kamer waarin foto's ontwikkeld kunnen worden. Waarom dit bij het boek past, spreekt voor zich, maar ik zal het toch nog eventjes kort toelichten.

Het boek heet natuurlijk De Donkere Kamer van Damokles, en in het boek moet Osewoudt verschillende keren foto's ontwikkelen.

Dit plaatje past bij het thema illusie of werkelijkheid. Het lijkt alsof de rondjes draaien, maar in werkelijkheid doen ze niks.

Het thema illusie of werkelijkheid past bij het boek omdat het niet zeker is of Dorbeck echt bestaat, of dat Osewoudt hem heeft bedacht.

Dit zijn twee Holocaust monumenten, beiden in Duitsland, en ze hebben te maken met het thema oorlog.
Ook heeft het met het boek zelf te maken, aangezien het boek zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog.

De foto's van de monumenten heb ik zelf gemaakt, de anderen zijn van het internet gehaald.

Uitleg: motto van Ludwig Wittgenstein

                            ‘Ik zal hem zoeken als hij er niet is, maar hem niet ophangen als hij er niet is. Men zou kunnen willen zeggen: “Dan moet hij er toch ook zijn als ik hem zoek.” – Dan moet hij er ook zijn als ik hem niet vind, en ook als hij helemaal niet bestaat.’

Dit is het motto van Ludwig Wittgenstein. Het motto past goed bij het boek en het thema, het laat ons een beetje de situatie zien waarin Osewoudt zit.
Osewoudt zoekt Dorbeck, want hij wordt gestraft voor de dingen die Dorbeck heeft gedaan. Hij doet er alles aan om Dorbeck te vinden, maar hij lijkt onvindbaar te zijn. Osewoudt is er van overtuigt dat Dorbeck wél bestaat, maar niemand anders geloofd hem, en alle sporen die naar Dorbeck zouden moeten leiden, leiden naar Osewoudt.

Uitleg van de titel

De titel De Donkere Kamer van Damokles is afgeleid van de uitdrukking 'het zwaard van Damokles'. Deze uitdrukking wijst op voortdurende bedreiging. In dit boek gaat het, natuurlijk, niet om een zwaard maar om een foto die de onschuld van Osewoudt had kunnen bewijzen. Maar de foto is mislukt.
De donkere kamer wijst naar de ruimte waarin de foto's ontwikkeld worden, maar ook naar de cellen waarin Osewoudt verblijft.


Lofrede/Polemiek
Ik moest het boek De Donkere Kamer van Damokles lezen voor school. Voordat ik begon, heb ik de lofrede van Claudia de Breij gelezen, en toen leek het mij een spannend boek over de Tweede Wereldoorlog, met veel enge stukken, maar toen ik was begonnen met lezen, viel het erg tegen. 

Ik verwachtte een goed, spannend en eng boek, vanwege de recensies en lofrede die ik had gelezen, maar door deze hoge verwachting was het boek een beetje saai en eigenlijk totaal niet spannend. Ik denk dat het boek wel goed is, maar misschien geschikter is voor volwassenen.
Het boek is ook erg verwarrend, want er worden veel lastige zinnen gebruikt, en je moet echt goed je aandacht erbij houden wil je alles kunnen snappen.
Dit maakt het wel weer erg meeslepend, je wilt namelijk wel graag weten hoe het verhaal afloopt. Je hebt allemaal vragen tijdens het lezen waar je zo snel mogelijk het antwoord op wilt.
Toch vind ik het niet een geweldig boek. Dit komt vooral doordat het erg lastig geschreven is, het boek heeft verschillende verhaallijnen en sommige personages hebben zelfs dubbele namen. De zinnen waren lastig geformuleerd en ik moest sommige stukken verschillende keren lezen. Zijn manier van schrijven vond ik dus niet zo erg goed.
Het is natuurlijk wel erg knap dat je als schrijver zoveel vragen kan oproepen bij de lezer dat deze wilt blijven lezen.

De 

Ik d

Ik d